تعیین گونه و نژادهای قارچ های عامل سفیدک سطحی خیار در سطح استان آذربایجان شرقی

چکیده است که از نظر سبزیکاری (cucurbitaceae) از خانواده کدوئیان cucumis sativus l. خیار با نام علمی حایز اهمیت می باشد. بیماری سفیدک سطحی یا پودری یکی از بیماری های مهم این گیاه به شمار می از podosphaera xanthii و golovinomyces cichoracearum رود. به طور عمده دو گونه قارچ عاملین مهم این بیماری در اکثر نقاط دنیا هستند. جهت شناسایی عامل بیماری سفیدک سطحی در سطح استان آذربایجان شرقی در مرداد ماه 1385 از مزارع مهم خیار در شهرستان های تبریز، اهر، باسمنج، سراب، شبستر و کرکج که از مراکز مهم تولید خیار در استان هستند، نمونه برداری به عمل آمد. شناسایی هر کدام از جدایه ها با استفاده از مورفولوژی کنیدی ها و کاسموتسیوم g. صورت گرفت. از مجموع 48 جدایه جمع آوری شده، 77.08 درصد جدایه ها گونه از فراوانی g. cichoracearum بودند. بنابراین گونه p. xanthii و 22.92 درصد گونه cichoracearum و توسعه بیشتری در سطح استان برخوردار است. برای تعیین نژادهای جدایه های این دو گونه، ابتدا هر کدام از جدایه ها در شرایط گلخانه خالص سازی و تک کلون شدند. برای این منظور از رقم خیار 20 درجه - استفاده شد. آلوده سازی در شرایط دمایی 24 mp حساس به سفیدک پودری به نام 73 سانتیگراد و رطوبت نسبی بالای 70 درصد انجام گرفت. برای جلوگیری از اختلاط جدایه ها ضمن رعایت فاصله گلدان ها، از کیسه های پلاستیکی برای پوشاندن گیاهان هر گلدان استفاده شد. علایم آلودگی به سفیدک پس از حدود یک هفته در سطح برگ ها ظاهر شد. تعیین نژاد جدایه ها با استفاده از 10 رقم iran h ,vederantis افتراقی خربزه به نام های انجام شد. قرص wmr و 29 pi 124112 ,pi 414723 ,nantais oblog ، edisto 47, pmr 5, pmr 45 ,mr1 های برگی از این ارقام به قطر 9 میلی متر تهیه وداخل تشتک های پتری بزرگ با قطر دهانه 15 سانتیمتر حاوی محیط کشت آب آگار 0.016 درصد به اضافه کاربندازیم 60 درصد به اندازه 25 میکروگرم در میلی لیتر منتقل شد. کاربندازیم جهت جلوگیری از پیری زودرس قرص های برگی به کار می رود و فاقد اثر سمی روی قرص های برگی و جدایه های قارچ است. از سوسپانسیون کنیدی های جدایه های خالص میزان 10 میکرو لیتر روی هر tween 2 کنیدی در یک میلی لیتر و 0.01 درصد از 20 × شده غلظت 104 کدام از قرص های برگی منتقل شد. تشتک های پتری در انکوباتور با دمای 24 درجه سانتیگراد، شدت 100 و رطوبت نسبی 70 درصد قرار گرفتند و تا 15 روز در انکوباتور در این ? e ° m¯²s° ¯¹ نور شرایط نگهداری شدند. پس از گذشت این مدت با توجه به آلودگی یا عدم آلودگی هر یک از ارقام افتراقی طبق جدول ارائه شده توسط پیترات تعیین نژاد صورت گرفت. 26 جدایه تعیین نژاد شد که 19 ،g. cichoracearum نتایج به دست آمده نشان داد از مجموع 37 جدایه هشت p. xanthii جدایه نژاد صفر و هفت جدایه دیگر نژاد 1 معرفی شدند. همچنین از مجموع 11 جدایه جدایه تعیین نژاد شد که همگی متعلق به نژاد صفر هستند. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها در سطح انجام گرفت. با توجه به mstatc احتمال 5 درصد از طریق طرح کامل تصادفی با استفاده از نرم افزار وجود عدد صفر (عدم آلودگی) زیاد در بین ارقام افتراقی و توزیع غیر نرمال دادها، فقط برای رقم با میانگین آلودگی 15.13 درصد حساس iran h تبدیل داده ها صورت گرفت. رقم افتراقی vederantis است . g. cichoracearum با میانگین 1.56 درصد مقاومترین رقم نسبت به گونه edisto ترین رقم و 47 هیچ گونه علایمی از سفیدک نسبت به این گونه nantais oblog و pmr 5 ,mr-1 ,pi ارقام 414723 با میانگین 7.5 vederantis با میانگین آلودگی 15.72 درصد نسبت به رقم iran h نداشتند. همچنین رقم برخوردار است. بقیه ارقام فاقد اثر آلودگی نسبت به این p. xanthii درصد از حساسیت بیشتری به گونه گونه بودند.